توکن امضای دیجیتال چیست؟

توکن امضای دیجیتال، یک وسیله فیزیکی است که به کامپیوتر از طریق رابط USB متصل می‌شود و برای نگهداری از کلید خصوصی و رمزنگاری اطلاعات استفاده می‌شود. این وسیله بر مبنای زیر ساخت کلید عمومی (KPI) است و از امنیت بسیار بالایی برخوردار است. با نصب گواهی امضای شخص احراز هویت شده از سوی مرکز صدور اصلی، کاربر با داشتن توکن امضای دیجیتال، می‌تواند برای احراز هویت دیجیتال آز آن استفاده کند .

امضای دیجیتال

کابرد های توکن امضاء دیجیتال

توکن امضای دیجیتال یکی از ابزارهای مهم و حیاتی در جهت تضمین امنیت و صحت اطلاعات است. این ابزار در ابتدا برای امضای الکترونیکی سند و مدارک بکار می‌رفت، اما با گسترش استفاده از این تکنولوژی، کاربردهای آن نیز افزایش یافته است. در ادامه، به بررسی کاربردهای توکن امضای دیجیتال پرداخته‌ایم.

شبکه اینترنت اشیاء به سرعت در حال گسترش است و همین امر باعث شده تا نیاز به ابزار‌های امنیتی برای محافظت از داده‌ها و اطلاعات اینترنت اشیاء افزایش یابد. توکن امضای دیجیتال به عنوان یکی از ابزار‌های امنیتی شناخته شده است که می‌تواند در این زمینه مفید باشد.

امنیت اینترنت اشیا

با گسترش بانکداری الکترونیکی، نیاز به ابزار‌های امنیتی برای حفاظت از اطلاعات شخصی و حساب های بانکی افزایش یافته است. توکن امضای دیجیتال می‌تواند به عنوان یکی از ابزار‌های امنیتی برای تایید هویت و امضای الکترونیکی در بانکداری الکترونیکی به کار گرفته شود.

امنیت بانکداری اکترونیکی

سامانه‌های مدیریت داده محلی برای ذخیره و مدیریت داده‌های کاربران هستند. اما این سامانه‌ها نیاز به ابزار‌های امنیتی برای حفاظت از اطلاعات کاربران دارند. توکن امضای دیجیتال می‌تواند به عنوان یکی از ابزار‌های امنیتی در این زمینه به کار گرفته شود.

سامانه های مدیریت داده

سامانه‌های پرداخت الکترونیکی محلی برای انجام تراکنش‌های مالی بین کاربران هستند. اما این سامانه‌ها نیاز به ابزار‌های امنیتی برای حفاظت از اطلاعات بانکی و پرداختی کاربران دارند. توکن امضای دیجیتال می‌تواند به عنوان یکی از ابزار‌های امنیتی در این زمینه به کار گرفته شود.

سامانه های پرداخت الکترونیکی

سامانه‌های ارتباطی اینترنتی شامل ایمیل، چت و سایر سامانه‌های مشابه محلی برای ارتباط کاربران هستند. اما این سامانه‌ها نیاز به ابزار‌های امنیتی برای حفاظت از اطلاعات کاربران دارند. توکن امضای دیجیتال می‌تواند به عنوان یکی از ابزار‌های امنیتی در این زمینه به کار گرفته شود.


برخی از کاربردهای دیگر توکن یا گواهی امضای دیجیتال شامل امضای الکترونیکی در قراردادها، ارسال پیام‌های اعتمادسازی، وارد کردن اطلاعات حساب بانکی، و امضای فایل‌های PDF است.

همچنین، برخی از شرکت‌های بزرگ مانند Google، Facebook، و Amazon از توکن یا گواهی امضای دیجیتال برای امنیت ورود به حساب کاربری استفاده می‌کنند. با وارد کردن توکن در هنگام ورود به حساب کاربری، کاربر مورد تأیید هویت قرار می‌گیرد و امنیت ورود به حساب کاربری افزایش می‌یابد.

موارد استفاده از توکن و گواهی امضا دیجیتال

امضای دیجیتال و امضای الکترونیکی  چه تفاوت های با هم دارند؟

امضای دیجیتال و امضای الکترونیکی دو مفهوم متفاوت هستند، اگر چه در بعضی موارد این دو مفهوم به جای یکدیگر استفاده می شوند. برای درک بهتر تفاوت این دو مفهوم، باید به معنای هر یک از آنها و فرایند استفاده از آنها توجه کرد.

امضای دیجیتال یا Digital Signature به معنای امضای الکترونیکی با استفاده از یک فناوری رمزنگاری می باشد. در این نوع امضا، متن یا سندی که باید امضا شود با استفاده از یک الگوریتم رمزنگاری شده و برای امضا کردن به فردی که قرار است امضا کند ارسال می شود. فردی که قرار است امضا کند با استفاده از یک کلید خصوصی که توسط خود او تعیین شده است، متن را باز کرده و برای امضا کردن آن از یک الگوریتم رمزنگاری استفاده می کند. سپس امضا شده را به همراه کد تأیید امضا به فردی که امضا درخواست کرده است ارسال می کند.

امضای الکترونیکی یا Electronic Signature به معنای هر نوع امضایی است که با استفاده از یک سیستم الکترونیکی انجام می شود. این نوع امضا می تواند شامل امضای دیجیتال باشد، اما می تواند شامل تنها امضای نام و نشان هم باشد. مهمترین تفاوت این نوع امضا با امضای دیجیتال این است که برای این نوع امضا نیازی به استفاده از یک فناوری رمزنگاری وجود ندارد.

در امضای الکترونیکی، فردی که قرار است امضا کند به دو روش مختلف می تواند عمل کند. در روش اول، فرد می تواند از یک امضای دیجیتال استفاده کند تا مطمئن شود که امضای او تأیید شده است. در روش دوم، فرد می تواند از یک امضای نام و نشان استفاده کند و به عنوان امضای خودش از آن استفاده کند. در هر دو روش، فرد قبل از امضا کردن باید اطلاعات مربوط به خودش را وارد کند تا شناسایی شود.


در کل، تفاوت اصلی بین امضای دیجیتال و امضای الکترونیکی در استفاده از فناوری رمزنگاری است.

گواهی امضا دیجیتال و نحوه کار با آن

گواهی امضای دیجیتال یک فرآیند امنیتی است که به کمک آن، افراد می‌توانند به صورت امضای الکترونیکی اسناد و فایل‌های خود را معتبر و قابل قبول برای دیگران ارائه دهند. با این روش، امضای الکترونیکی قابل استناد و قابل اعتماد است و به همین دلیل در بسیاری از کشورها به عنوان معادل امضای شخصی قابل قبول استفاده می شود.

برای استفاده از گواهی امضای دیجیتال، افراد ابتدا باید یک گواهینامه امنیتی را خریداری کنند. این گواهینامه شامل یک کلید خصوصی و یک کلید عمومی است که هر کدام به صورت یک رشته هش‌شده از داده‌های غیرقابل خواندن تشکیل شده‌اند. کلید خصوصی توسط فرد حفظ می‌شود و باید محفوظ و ایمن باشد، در حالی که کلید عمومی برای ارسال به دیگران استفاده می‌شود.

با استفاده از کلید خصوصی، فرد می‌تواند اسناد خود را با امضای الکترونیکی مجهز کند. برای این کار، داده‌های متنی اسناد با استفاده از الگوریتم رمزنگاری SHA-256 به یک رشته هش‌شده تبدیل می‌شوند. سپس کلید خصوصی برای امضای دیجیتال این رشته هش‌شده استفاده می‌شود. این کار باعث می‌شود که هرگونه تغییری در محتوای اسناد باعث تغییر در رشته هش‌شده و در نتیجه نامعتبر شدن امضای الکترونیکی شود.

در ادامه، امضای الکترونیکی با استفاده از کلید عمومی بررسی می‌شود. برای این کار، رشته هش‌شده و امضای الکترونیکی به همراه کلید عمومی به یک مرکز تأیید کننده معتبر ارسال می‌شود. این مرکز با استفاده از کلید عمومی، امضای الکترونیکی را بازمی‌گرداند و با رشته هش‌شده ارسال شده مقایسه می‌کند. اگر هر دو رشته با یکدیگر مطابقت داشته باشند، امضای الکترونیکی تأیید شده و قابل قبول است.

از گواهی امضای دیجیتال در بسیاری از حوزه‌ها استفاده می‌شود، از جمله عقود الکترونیکی، اسناد قانونی، امضای مالی، سامانه های اداری و بازرگانی، و غیره. با توجه به این که این روش امنیتی بسیار ایمن و قابل اطمینان است، می‌توان گفت که آینده امضای الکترونیکی و گواهی امضای دیجیتال روشن است.

فیلم استفاده از گواهی امضاء دیجیتال

جمع بندی

به عنوان جمع‌بندی، توکن امضای دیجیتال یکی از ابزار‌های مهم و حیاتی در جهت تضمین امنیت و صحت اطلاعات است. با گسترش استفاده از این تکنولوژی، کاربردهای آن نیز افزایش یافته است و می‌تواند در زمینه‌های مختلفی از جمله اینترنت اشیاء، بانکداری الکترونیکی، سامانه‌های مدیریت داده، سامانه‌های پرداخت الکترونیکی و سامانه‌های ارتباطی اینترنتی به کار گرفته شود.

 

برچسب ها
#ثبت رایزن

ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

پست های مرتبط